Hırsızlığa teşebbüs - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6000 Esas 2015/8764 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6000
Karar No: 2015/8764
Karar Tarihi: 05.11.2015

Hırsızlığa teşebbüs - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6000 Esas 2015/8764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 27. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm incelenmiş ve sanıkların hırsızlık suçundan ceza aldıkları fakat suçun tamamlanmış olduğu kabul edilmediği için cezalarında indirim yapıldığı belirtilmiştir. Ancak mahkeme masraflarının sanıklardan tahsil edilmesi gerektiği fakat kesilen masrafın yasal sınırın altında olduğu için Devlet Hazinesi'ne yüklenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanıkların avukatları tarafından yapılan temyiz nedenleri yerinde görülmeyerek, mahkeme hükümlerinin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, sanıkların gözaltındaki sürelerinin mahsubu için 5237 sayılı TCK'nın 63. maddesi ve tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında uygulanmayan 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi ile ilgili bahsedilmiştir. Mahkeme masraflarına ilişkin hükümde ise 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi ile 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesinin kullanılması gerektiği belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/6000 E. , 2015/8764 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2013/26525
MAHKEMESİ : İstanbul 27. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2009
NUMARASI : 2006/64 (E) ve 2009/1246 (K)
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar eylemlerini gerçekleştirdikten sonra, katılan sanıkları görüp takip etti ise de, sanıkları ve çalınan motosikletini gözden kaybettiği, buna rağmen kaçış istikametinde kovalamaya devam etmesi üzerine önce sanıkların terk ettiği motosikletini gördüğü, sonrada çevreyi araştırıp sanıkları girdikleri kahvehanede gördüğü ve sanıkların yakalandığının anlaşılması karşısında, hırsızlık eyleminin tamamlandığının kabulü gerektiği halde, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen cezadan eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıkların 5271 sayılı CMK"nın 232/2-d maddesi uyarınca gözaltında geçirdiği süreler gerekçeli karar başlığında gösterilmemiş ise de, mahallinde ilavesi mümkün görülmüş, sanıkların gözaltında geçirdiği sürelerin, 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca cezalarından mahsubunun yapılmamış olması infaz sırasında nazara alınabileceğinden, adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık A.. E.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkeme masrafı olarak yapılan ve her bir sanığın payına düşen 18,10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar S.. D.., A.. E.. ve H.. Z.. müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan .../...

nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine "Mahkeme masrafı olarak yapılan ve her bir sanığın payına düşen 18,10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.