Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10935 Esas 2015/202 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10935
Karar No: 2015/202
Karar Tarihi: 13.01.2015

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10935 Esas 2015/202 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/10935 E.  ,  2015/202 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
    Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet


    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.06.2008 tarih, 2008/2-149 esas, 2008/163 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, koşullu bir düşme nedenini oluşturan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun, objektif koşulların varlığı halinde, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilmesi gerektiği; ayrıca, CMK’nın 231. maddesinin 5. fıkrasının son cümlesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün, sanık hakkında bir hukuki sonuç doğurmamasını ifade edeceğinden, hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlara çevrilmesine ve aynı Kanunun 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine ilişkin düzenlemelere göre daha lehe olduğu gözetilmeden, CMK’nın 231. maddesinin 7. fıkrasına hatalı anlam verilerek adli sicil kaydı bulunmayan, yapılan sorgusunda suçunu ikrar eden ve şikayetçisi olmayan dava konusu olay haricinde dosyaya olumsuz bir hali yansımayan sanık hakkında, “verilen hapis cezasına ilişkin seçenek yaptırım uygulanmak suretiyle ve cezasının paraya çevrilmiş olmasından dolayı şartları oluşmadığından” şeklindeki yetersiz gerekçe ile CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    İsabetsiz olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.