Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/833 Esas 2020/3557 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/833
Karar No: 2020/3557
Karar Tarihi: 25.06.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/833 Esas 2020/3557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında, sanıkların sahte faturaları gerçek bir ticari ilişkiye dayandırdıkları savunmalarına rağmen, faturaları aldığı mükelleflerden 52 faturayla alım yaptıkları tespit edilmiştir. İstanbul 25. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 2011/256 Esas, 2014/80 Karar sayılı ilamıyla mahkûmiyetlerine hükmedilmiştir. Sanıkların vermiş olduğu beyannamelerde yer alan indirilecek KDV oranının yüksek olması karşısında, tebliğnamedeki eksik incelemeye rağmen mahkeme kararı yerinde bulunmuştur. TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi isabetsizliğinin infaz aşamasında ise gözetilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nin 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2018/833 E. , 2020/3557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma iddiasıyla açılan kamu davasında; sanıkların, suça konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunmalarına rağmen faturaları aldığı belirtilen mükelleflerden 52 fatura ile alım yaptığı mükellef ... hakkında 2008 yılından itibaren düzenlemiş olduğu tüm faturaların sahte fatura olarak kabul edilmesi gerektiği yönünde inceleme raporlarının bulunması, hakkında açılan davada İstanbul 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/256 Esas, 2014/80 Karar sayılı ilamı ile mahkûmiyetine hükmedilmesi ve kullanılan sahte faturalara isabet eden KDV ile sanıkların vermiş oldukları beyannamelerde yer alan indirilecek KDV oranının %79,40 gibi yüksek bir oran olması karşısında, tebliğnamedeki eksik inceleme yapıldığından bahisle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu olmayan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi isabetsizliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanıklar müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 25/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.