Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/21736 Esas 2016/76 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi 134 ada 350 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 sayılı Yasa"nın 4650 sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi gereği emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmazın emsalle karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Buna göre dava konusu taşınmaz ve emsallerin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin ilgili belediye başkanlığından 2013 yılı itibarıyla getirtilerek karşılaştırılması ve değerlendirmeye esas alınan oranlar fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişkinin giderilmiş olması gerekir. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre 2013 yılı itibariyle dava konusu ... Mahallesi 134 ada 350 parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 0,61 TL, emsal alınan ... Mahallesi 780 ada 10 parselin değeri ise 74,07 TL dir. Buna göre emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu ve dava konusu taşınmazla emsalin karşılaştırılması neticesi en fazla emsalle eşdeğerde olabileceği kabul edilmesi gerekirken bilirkişi raporuna göre ters orantı oluşacak şekilde dava konusu taşınmazın emsale göre daha değerli olduğunun kabulü,
2-Dava konusu taşınmaz kadastro parseli, emsal ise düzenleme görmüş imar parselidir. Bu durumda yapılan değerlendirme sonucu, yukarıda açıklandığı şekilde, dava konusu taşınmazın bulunan değerinden %40 oranında düzenleme ortaklık payına denk gelecek şekilde indirim yapılması gerekirken hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu değerlendirmenin dava konusu taşınmaz yönünden değil, emsal taşınmaz açısından yapılmış olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.