Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/7521 Esas 2014/2787 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/78475
MAHKEMESİ : Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2010
NUMARASI : 2010/151 (E) ve 2010/865 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın atılı suçu kabul etmemesine, mağdur Bülent"in soruşturma aşamasında, sanığın kendisine yumruk ile vurduğu yönünde beyanda bulunmasına rağmen kovuşturma aşamasında yere takılıp düşmesi sonucu bileğini incittiğini beyan etmesine, olay tanıkları olan H.. Ö.. ve R.. M.."nin kolluk aşamasındaki ve mahkemedeki beyanlarında sopadan bahsetmedikleri halde tanık H.. Ö.."in Cumhuriyet Başsavcılığındaki ifadesinde, sanığın sopa ile mağdurun başına vurduğunu ve ayağı kayan mağdurun yere düştüğünü beyan etmesine, mahkemece tanık Hasan ile mağdurun aşamalardaki beyanları arasındaki çelişkilerin de giderilemediğinin anlaşılmasına göre, mağdur ile tanıkların hangi beyanlarına ne sebeple üstünlük tanındığı tartışılmadan ve mağdurun kolundaki kırığın silahtan sayılan sopa ile vurulmak suretiyle oluştuğu kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmeden, yetersiz gerekçeyle mağdurun kolundaki yaralanmanın silahtan sayılan sopa ile vurulmak suretiyle gerçekleştirildiği kabul edilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca sanığın cezasında artırıma gidilmesi,
2) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.