Taksirle yaralama - Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7861 Esas 2015/182 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama, Hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması
Hüküm :1-Taksirle yaralama suçundan; Düşme
2-Hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan; Beraat.


Taksirle yaralama suçundan kamu davasının şikayet yokluğu nedeni ile düşmesine, hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan ise suçun unsurları oluşmadığından beraate ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenmekle, bu suç yönünden dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın kendisine ait köpeği başı boş bırakması nedeniyle, mağdur ..."a saldırması sonucu, mağdurun yaralanmasına neden olduğu olayda; Türk Ceza Kanunu"nun 177. maddesinde tanımlanan suçun ve taksirle yaralama suçunun oluştuğu, hayvanı serbest bırakma suçunun tehlike suçu olduğu için sanığın sahibi olduğu köpeğin mağduru yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmamakta ise de, herhangi bir nedenle zarar suçundan cezalandırılabilme imkanının ortadan kalktığı durumlarda, tehlike suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği,.
Somut olayda, taksirle yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle açılan davanın, TCK"nın 73/1 ve 89/5. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi karşısında, sanığın hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan TCK"nın 177. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.