Esas No: 2021/22794
Karar No: 2022/1712
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22794 Esas 2022/1712 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanık, eski hale getirme talebinde bulunmuştur ancak bu talep Yargıtay'ın ilgili dairesine gönderilmiştir. Mahkeme, sanığın askerlik görevi sırasında verilen kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği gerekçesiyle eski hale getirme talebini kabul etmiştir. Dosya incelendiğinde, sanığın TCK'nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması talebi yerinde görülmüş ve diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Ancak, sanığın hırsızlık suçunun değerinin az olduğu için TCK'nın 145. maddesi hükümleri yerine TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapıldığı ve bu indirimin yeterli olmadığı, dolayısıyla kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi değiştirilmiştir ve infaz aşamasında dikkate alınmalıdır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 14. maddesi ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 22. maddesi
- TCK'nın 58. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 15.06.2021 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle talebin Dairemizce incelenmek üzere dosyanın gönderildiği anlaşılmakla; sanık ...'ın yokluğunda verilen kararın, askerlik görevini yaptığı yerde “aynı iş yerinde daimi çalışan ve birlikte yetkili ..." imzasına tebliğ edildiği, ancak asker olan sanığın birlik adresine çıkarılan tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 14. maddesinin 1. fıkrası ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 22. maddesi hükümleri uyarınca kıta komutanı ve kurum amiri gibi en yakın üste yapılacağı şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, tebligat evrakında tebliğ yapılan kişinin kıta kumandanı veya kurum amiri olup olmadığının belirtilmemesi nedeniyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmaması nedeniyle sanığın eski hale getirme talebinin kabulüyle öğrenme üzerine sunduğu temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamında yer alan 02.01.2014 tarihli kıymet taktiri tutanağına göre, sanığın müştekinin ikametinin çatı katından çaldığı eşyaların 2. el değerinin toplam 60 TL değerinde olduğunun belirtilmesi karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken, etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleştiği kabul edildiğinde indirim oranının 1/2 oranından daha fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, 09/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.