Esas No: 2020/26730
Karar No: 2022/2022
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26730 Esas 2022/2022 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir sanığın temyiz itirazları incelenmiştir. Dosyaya göre, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiş ancak diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın eylemine uyan suçun uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın daha önceki suç kaydı dikkate alınarak tekerrür hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar BOZULMUŞTUR. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi detaylı olarak kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuku durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Osmaniye 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/05/2015 gün, 2015/5 Esas - 2015/329 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa'nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın tekerrüre esas alınabilecek başka sabıkalarının da bulunduğunun anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
