Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/17362 Esas 2017/16326 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17362
Karar No: 2017/16326
Karar Tarihi: 21.06.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/17362 Esas 2017/16326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların dolandırıcılık suçundan TCK'nın ilgili maddeleri gereğince mahkumiyetine hükmetti. Sanıklar, temyiz başvurusu yaptı ve incelenen dosyada, sanıkların telefonla arayarak kendilerini Gölhisar Emniyet Müdürü olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat sağlayarak dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edildi. Ancak, eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğuna karar verildi ve görevsizlik kararı verildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanıkların kazanılmış hakları saklı tutuldu. İlgili kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri ve 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi olarak belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2017/17362 E. , 2017/16326 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıkların TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53.maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan, sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların, katılanı telefondan arayarak kendilerini Gölhisar Emniyet Müdürü olarak tanıttıktan sonra haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda; eylemin hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 21/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.