Çocuğun cinsel istismarı - cinsel taciz - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2313 Esas 2020/679 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2313
Karar No: 2020/679
Karar Tarihi: 23.01.2020

Çocuğun cinsel istismarı - cinsel taciz - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2313 Esas 2020/679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş ve hüküm kanuni sınırlar içinde tayin edilmiştir. Sanığın temyiz talebi reddedilerek hüküm onanmıştır.
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde, tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hüküm temyiz edilmiş ancak yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın aile içi ilişkiden kaynaklanan nüfuzun kötüye kullanılması suretiyle ve zincirleme şekilde gerçekleşen eylemleri nedeniyle cezada artırım yapılırken uygulama maddelerinin gösterilmemesi ve cezada fazla tayin yapılması nedeniyle hükümler bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Çocuğun cinsel istismarı: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi
- Tehdit: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106. maddesi
- Uzlaştırma: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri
- Cinsel Taciz: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/2313 E. , 2020/679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, cinsel taciz, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikle tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek öncelikle CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında aile içi ilişkiden kaynaklanan nüfuzun kötüye kullanılması suretiyle ve zincirleme şekilde gerçekleşen eylemleri nedeniyle cezada artırım yapılırken uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 105/1-2. maddelerinin tatbikiyle bulunan 1 yıl 6 ay hapis cezası aynı Kanunun 43. maddesi ile 1/2 oranında artırıldığında 1 yıl 15 ay yerine 2 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi neticesinde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.