23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/17706 Karar No: 2016/5916 Karar Tarihi: 09.05.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17706 Esas 2016/5916 Karar Sayılı İlamı
23. Ceza Dairesi 2015/17706 E. , 2016/5916 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Mahkumiyet (5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis ve 600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine; ayrıca cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair )
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay günü para yatırmak amacıyla adı belirtilen ... şubesine gelen katılanın yanına yaklaşan sanığın, kendisini ... görevlisi olarak tanıttıktan sonra bir süre sohbet ederek para yatırma işlemini kendisinin yapabileceğine dair yalan söyleyip bu duruma inandırdığı katılanı bir bahaneyle başka bir yere gönderdiği ve 1.000 TL parasını alarak haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda; Oluşa, sanığın savunmalarına, teşhis tutanağına, güvenlik kamerası görüntülerine, katılanların aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın sabit görülen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. ... Asliye Ceza Mahkemesinin, 2007/274 Esas, 2007/436 Karar sayılı ilamı ile dolandırıcılık suçundan verilen ve 30.01.2008 tarihinde kesinleşen ve 27.07.2010 tarihinde infaz edilen 2 yıl hapis cezasına ilişkin tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK" nın 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.