Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/27179 Esas 2022/1510 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ve dahili davalı SGK vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili; davalıların maliki ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın 31/12/2008 tarihinde müvekkili Hamdiye'nin yolcusu olduğu araca çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını beyanla, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 25.000,00 TL manevi tazminat ile 5.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsilini talep etmiş, 9.3.2016 havale tarihli dilekçeyle SGK’yı davaya dahil ederek taleplerini davacı ... için eşinin yaralanması nedeniyle 1.000,00 TL manevi, davacı Hamidiye için 24.000,00 TL manevi, 1.000,00 TL tedavi gideri SGK’dan, 4.000,00 TL maddi tazminatın diğer davalıdan tahsilini istediği yönünde açıklamıştır.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Yargıtay’ın ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile; 1-a)davacı ...'ın davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş'ye yönelik manevi tazminat talebinin kabulü ile; 1.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 31/12/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş'den alınarak davacı ...'a verilmesine, b)davacı ...'ın davalı ... Genel Sigorta Anonim Şirketine yönelik manevi tazminat talebinin reddine, diğer hususlarda bozma konusu olmadığından ve kesinleştiğinden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ve dahili davalı SGK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1086 sayılı HUMK ek madde 4/2 gözetildiğinde, Yargıtay (Kapatılan) 17. Hukuk Dairesi’nin ilgili ilk bozma ilamından önce verilen yerel mahkeme karar yılı 2016 olup 6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı tarafça dahili davalı SGK yönünden 1.000,00 TL tedavi gideri talep edilmiş, mahkemece talebin reddine dair karar yönünden bozma sonrası kesinleşmekle yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... aleyhine 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalılar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve dahili davalı SGK vekilinin temyiz dilekçelerinin hükmün kesin olması nedeniyle ayrı ayrı REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'ne geri verilmesine 02/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.