Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20293 Esas 2022/1807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 30.04.2019 günlü ve 2018/2850 E., 2019/6532 K. sayılı bozma ilamından önceki hüküm sanıklar tarafından temyiz edildiğinden, sanıklar hakkında bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda tayin olunan 2 yıl 1 ay hapis cezasının 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi gereğince 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıkların sonuç olarak 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; ilgili hüküm fıkrasından ''CMUK'nun 326/son maddesi gereği sanıkların kazanılmış hakkı bulunduğundan sanıkların ayrı ayrı 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına'' ibaresi çıkarılarak yerine ''Sanıkların cezalarının 1 yıl 13 ay hapis cezası üzerinden infazına'' ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Hükümlerin gerekçe kısmında cezaların takdiren alt sınırdan uzaklaşılmaksızın tayin edildiği belirtilmesine ve TCK'nın 142/1-b maddesindeki cezanın alt sınırının 2 yıl olmasına rağmen, temel cezanın 3 yıl olarak tayin edilerek hükümde çelişkiye düşülmesi,
b- Sanıkların birden fazla kez hırsızlık suçunu işlemiş olmaları karşısında sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nun 43.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümlerde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.