Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21697 Esas 2022/1782 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 35, 116/1, 119/1-c ve 62. (2 kez) maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Akçakale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/07/2018 tarihli ve 2017/74 esas, 2018/860 sayılı kararının, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 10/03/2020 tarihli ve 2019/593 esas, 2020/561 sayılı kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Akçakale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/07/2020 tarihli ve 2017/74 esas, 2018/860 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair mercii Şanlıurfa 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/09/2020 tarihli ve 2020/418 değişik işssayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/07/2021 gün ve 12063/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2021 gün ve 2021/94647 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/02/2012 gün ve 2011/1-452 esas, 2012/57 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün kanuni sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür şartlarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, bu konuda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına kanuni imkan bulunmadığı, hükümlü hakkında tekerrüre esas alınan Birecik Asliye Ceza Mahkemesinin 10/01/2013 tarihli ve 2011/209 esas, 2013/23 sayılı ilamında hükümlü hakkında birinci kez tekerrür hükümleri uygulanması sebebiyle hükümlünün işbu infaza konu ilam yönünden ikinci kez mükerrirlik şartlarını taşıdığı anlaşılmış ise de, kararda ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmediği cihetle, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12/03/2013 tarihli ve 2012/18507 esas, 2013/4438 sayılı ilamı ile Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2013 tarihli ve 2011/26646 esas, 2013/2467 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, bu hususun hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği ve hükümlü hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/02/2012 gün ve 2011/1-452 esas, 2012/57 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün kanuni sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür şartlarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, bu konuda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına kanuni imkan bulunmadığı, hükümlü ... hakkında tekerrüre esas alınan Birecik Asliye Ceza Mahkemesinin 10/01/2013 tarihli ve 2011/209 esas, 2013/23 sayılı ilamında hükümlü hakkında birinci kez tekerrür hükümleri uygulanması sebebiyle bu hususun hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği ve hükümlü hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, hükümlü ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları ile ilgili olarak (ŞANLIURFA) 8. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 08.09.2020 tarihli ve 2020/418 Değişik İş sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 09/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.