Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23232 Esas 2022/1761 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2012/11-1322 E. - 2013/421 K. sayılı ve 22.10.2013 tarihli kararında açıklandığı gibi, hükmün yalnız sanık ya da müdafii tarafından vekâlet ücretine hükmedilmediğinden bahisle temyiz edilmesi durumunda, temyiz incelemesi de yalnızca vekâlet ücreti ile sınırlı olarak yapılacağından, sanık müdafiinin “vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine” ilişkin talebi ile sınırlı olarak ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 19/02/2013 tarih 2011/137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında da kabul edildiği üzere; aynı davada yargılanan sanığın bir kısım suçlardan beraat etmesi, diğer suçlardan mahkum olması halinde karşı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin mümkün olmadığı, 09/03/2021 tarihli hükümde hırsızlık suçundan sanık hakkında beraat kararı verilmesine rağmen, 20/10/2010 tarihli kararla sanığın müştekiler ... ve ...’a yönelik mala zarar verme ve müşteki ...’a yönelik hırsızlık suçlarından mahkum olduğu, kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 26/05/2015 tarihli kararıyla düzeltilerek onanmasına karar verildiği anlaşıldığından sanık müdafii bakımından vekalet ücretine hükmedilmemesinin kanuna uygun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, uyulan bozmaya, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.