5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa muhalefet suçundan sanık ..."un 6545 sayılı Kanunun 89.maddesi ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi yollaması ile 3/5, 6545 sayılı Kanun ile değişik 3/10-son cümle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1. ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 160,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanunun 53/1.maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına dair MANAVGAT 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/01/2017 tarihli ve 2016/19 esas, 2017/50 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 21/08/2017 günlü kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05/09/2017 gün ve KYB. 2017/50309 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-20/01/1998 doğumlu olup, suçun işlendiği 23/07/2015 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamış bulunulmasında,
2-Sanık ..."un suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubu aralığında bulunduğu ve 5237 sayılı Kanunun 53/4. maddesi gereğince hakkında hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, 5237 sayılı Kanunun 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmesinde,
3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4.maddesinde yer alan "Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, bu ceza hapse çevrilemez. Bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır." hükmü ile aynı Kanunun 106/11.maddesinde yer alan "infaz edilen edilen hapsin süresi, adli para cezasının tamamıyla karşılamamış olursa, geri kalan adli para cezasının tahsili için ilam, Cumhuriyet Başsavcılığınca mahallin en büyük mal memuruna verilir. Bu makamlarca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre kalan adli para cezası tahsil edilir." şeklindeki düzenlemelere aykırı olarak, hükmolunan kararda sanığın taksitlerden birini zamanında ödememesi durumunda 6545 sayılı Kanunun 81. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. maddeleri uyarınca infaz edileceğine karar verilmesinde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/01/2017 tarih, 2016/19 esas, 2017/50 karar sayılı kararının CMK.nun 309.maddesi uyarınca kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına 25.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.