23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/17348 Karar No: 2016/5910 Karar Tarihi: 09.05.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17348 Esas 2016/5910 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, banka müdürü olarak kendisini tanıtıp, para yatırma işlemini kendisinin yapabileceğine dair yalan söyledikten sonra bir bahaneyle katılanı dışarıya göndererek ve 700 TL parasını alarak dolandırıcılık suçu işlemiştir. Mahkeme, delillere dayanarak sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Sanığa TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası verilmiştir. Mahkeme ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli iptal kararını uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Kanun maddelerinin açıklaması ise şöyledir: TCK'nın 157/1: Dolandırıcılık suçu, TCK'nın 52/2-4: Dolandırıcılığın unsurları, TCK'nın 53: Hak yoksunlukları.
23. Ceza Dairesi 2015/17348 E. , 2016/5910 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Mahkumiyet (5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53, maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair)
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay günü ağabeyinin hesabına para yatırmak amacıyla bankaya gelen katılanın yanına yaklaşan sanığın, kendisini banka müdürü olarak tanıttıktan sonra bir süre sohbet ederek para yatırma işlemini kendisinin yapabileceğine dair yalan söyleyip bu duruma inandırdığı katılanı bir bahaneyle dışarıya gönderdiği ve 700 TL parasını alarak haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda; Oluşa, sanığın savunmalarına, teşhis tutanağına, güvenlik kamerası görüntülerine, katılanın aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın sabit görülen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.