Esas No: 2021/10428
Karar No: 2022/1823
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/10428 Esas 2022/1823 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri ise incelendi ve Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kararın detayları için 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi incelenebilir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezalarına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
