Esas No: 2021/20510
Karar No: 2022/1755
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20510 Esas 2022/1755 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın eski hale getirme istemi hakkında karar verme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğu gözetilmeden verilen kararın geçersiz olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, sanık ve diğer suç ortağının pişmanlık hükümleri için katılanların rızası alınmadan karar verilmesi nedeniyle hükmün bozulması talebi reddedilmiştir. İnfaz aşamasında uygulanacak hak yoksunlukları düzenlemesi, daha önce yapılan iptal kararının ardından 7242 sayılı kanunla TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle yeniden düzenlenmiştir. Kanunun bu hükümlerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi
- TCK'nın 168/2-4. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nin 16/08/2017 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 20/10/2017 tarihli, 2015/979 Esas, 2015/1192 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek; sanık ...’nin yokluğunda verilen kararın, sanığın son bilinen adresine MERNİS şerhi bulunmaksızın tebliğe çıkarılması gerektiği gözetilmeden, sanığın MERNİS adresinde 29/12/2015 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması nedeniyle sanık ...’nin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıkların suça konu aracı çaldıktan 3 gün sonra kolluk görevlilerince aracı kullanırken görüldükleri, sanıkların araçla kaçıp kaza yaptıktan sonra yakalandıkları, aracın hasarlı olarak soruşturma aşamasında katılanlara teslim edildiği, sanıkların kovuşturma aşamasında araçtaki zararı giderdiklerinin anlaşıldığı olayda, katılanlardan kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızalarının bulunup bulunmadığı sorulup, sonucuna göre TCK'nın 168/2-4. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, katılanlardan rızaları sorulmadan yazılı şekilde etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
