Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/4735 Esas 2021/9352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... 15. Hukuk Dairesi
...

Y A R G I T A Y K A R A R I

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) ayrımının üçüncü bendine göre “Mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması” durumunda Bölge Adliye Mahkemesi, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verir.
HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan düzenlemeye göre de, Bölge Adliye Mahkemesince “Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararlar” hakkında temyiz kanun yoluna başvurulamaz.
Belirtilen kanuni düzenlemeler bir bütün halinde değerlendirildiğinde, Bölge Adliye Mahkemesinin kendi yargı çevresinde bulunan İlk Derece Mahkemeleri arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıkları kesin olarak karara bağlayacağı anlaşılmaktadır.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, somut uyuşmazlıkta Bölge Adliye Mahkemesince kendi yargı çevresine dahil mahkemelerin yetkisine yönelik karar verildiğinden temyiz kanun yoluna başvurulması olanaklı değildir. Bu itibarla tarafların temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362 nci maddesi uyarınca REDDİNE, temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/05/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.