Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22698 Esas 2022/1858 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Nası ızrar
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
14/07/2004 tarihinde 16 yaşında olan hükümlünün Belediye'ye ait otobüs durağının camını kırdığına yönelik tespit ve tutanaklar üzerine 29/07/2004 tarihli iddianame ile dava açıldığı, yargılama sonucu 21/06/2005 tarihli hükümle hükümlünün 765 sayılı TCK'nın 516/3. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve TCK'nın Ek-1-2-4. maddeleri gereğince 445 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 522/1. maddesi uyarınca zarar miktarı pek hafif olarak kabul edilerek cezının 1/3'üne kadar indirilerek 4 ay hapis ve 115 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 55/3. maddeleri gereğince cezanın 1/3’ünün indirilerek 2 ay 20 gün hapis ve 76 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının günlüğü 11 YTL’den adli para cezasına çevrilerek 880 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK'nın 72. maddesi uyarınca cezaların içtima ettirilerek hükümlünün 956 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek 647 sayılı Yasa'nın 6. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine karar verildiği, hükmün hükümlü müdafiince temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 25/09/2006 tarihli ilamıyla hükmün bozulduğu, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu 27/03/2007 tarihli hükümle hükümlünün 765 sayılı TCK'nın 516/3, 522/1, 55/3 ve 326/son maddeleri gereğince çevrili ve doğrudan olmak üzere toplam 956 TL adli para cezası ile ertelenmeksizin mahkumiyetine karar verildiği, hükmün temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 02/04/2009 tarihli ilamı ile hükmün bozulduğu, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu hükümlünün 03/03/2011 tarihinde 765 sayılı TCK'nın 516/3, 522/1, 55/3. maddeleri gereğince çevrili ve doğrudan olmak üzere toplam 977 TL adli para cezası ile (mülga 2253 sayılı Kanunun 38. maddesi gereğince) şartlı erteli mahkumiyetine karar verildiği, temyiz üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 15/11/2012 tarihli ilamıyla hükmün adli para cezasına ilişkin kısmının 956 TL olarak düzeltilmek suretiyle onanmasına karar verildiği ve kararın bu tarihte kesinleştiği;
647 sayılı Yasa'nın 6. maddesi uyarınca cezası ertelenen hükümlünün, denetim süresi içerisinde 31/12/2012 tarihinde işlediği suç sebebiyle verilen mahkumiyet hükmünün 13/11/2018 tarihinde kesinleşmesi üzerine, yapılan ihbar sonucu erteli mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK'nın 66/2 ve 67. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca davanın düşürülmesine 20/06/2019 tarihinde karar verildiği, kararın katılan ... müdafiince temyiz edildiği,
Mülga 2253 sayılı Çocuk Koruma Kanununda 15 yaşından küçük olan çocuklar için 38. maddesinde öngörülen düzenlemenin 4. fıkrası "Küçük deneme devresi içerisinde, ... başka kasti bir cürüm işlerse, mahkeme hükmolunan cezanın aynen çektirilmesine ...karar verir." şeklindeki hükmü havidir. Bu hükme ve kıyasen uygulanabilecek 5237 sayılı TCK'nın 51/7. maddesine göre, mahkemece "cezanın aynen çektirilmesine" (4675 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereği 01/09/2020 tarihine kadar olan başvurular hakkında mahkemesince, sonrasında yapılan başvurular hakkında infaz hakimliğince) karar verilebileceği ve bu kararın da infaza ilişkin olması sebebiyle itiraz kanun yoluna tabi olacağı;
Her ne kadar mahkemece, hükmün 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesine göre açıklamasına karar verilmiş ise de, dosyada hükümlü hakkında verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair bir karar olmadığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının hukuki değerden yoksun olduğu;
Mahkemece ayrıca 14/07/2004 tarihli suçla ilgili 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2 ve 67. maddeleri gereğince "dava zamanaşımının" dolmuş olduğu gerekçesiyle "düşme" kararı verilmiş ise de; 15/11/2012 tarihli Yargıtay onaması ile kesinleşen hükmün "dava zamanaşımına" değil "ceza zamanaşımına" tabi olduğundan düşme kararının da hukuki değerden yoksun olduğu, 5237 sayılı TCK'nın 68/1-e ve 68/2. maddelerine göre "ceza zamanaşımının" hükmün kesinleştiği tarihten itibaren 6 yıl 8 ay olduğu; TCK'nın 71. maddesinin "(1) Mahkumiyet hükmünün infazı için yetkili merci tarafından hükümlüye kanuna göre yapılan tebligat veya bu maksatla hükümlünün yakalanması ceza zamanaşımını keser. (2) Bir suçtan dolayı mahkum olan kimse üst sınırı iki yıldan fazla hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlediği takdirde, ceza zamanaşımı kesilir." şeklindeki hükmüne göre de iki yıldan fazla hapis cezasını gerektiren kasıtlı herhangi bir suç işlediğinde her defasında ve azami bir süresi olmaksızın kesilip yeni baştan işleyecek olan ceza zamanaşımının, son kesme sebebinden sonra 6 yıl 8 ay süre geçip geçmediğinin tespiti ile ortaya çıkan duruma göre "cezanın ortadan kaldırılması" hususunun, 4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanunu'nun 4/1.6, 6/5 ve geçici 2. maddeleri doğrultusunda, itiraz kanun yoluna tabi olmak üzere mahallinde infaz hakimliğince değerlendirilebileceği, anlaşılmakla hukuki değerden yoksun olan bir kararın temyiz hakkı doğurmayacağı ve böyle bir karara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, katılan vekilinin temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE, 10.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.