Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar... ve ... hakkında: CMK 223/2-c maddesi gereğince beraat,
2-Sanık ... hakkında: TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet.

Taksirle öldürme suçundan, sanık ...’ın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından, sanıklar ... ve ...’ın beraatlerine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanıklar... ve ... hakklarında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından faillerin (kast) veya taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde
Sanığın idaresindeki araç ile fiilen bölünmüş bir şeridi tamamen tırlarla kapalı olan, 7 metre genişliğindeki, asfalt kaplamalı kuru zeminli, eğimsiz, düz, bölünmüş yol işaret levhası bulunmayan yolda ters şeritte seyrederken, gümrük kapısından geçiş yapmak için bekleyen tırların arasından çıkan yaya ..."ya aracının sol ön köşe kısımları ile yol içinde çarpması neticesi ölümle sonuçlanan olayda, yolun karşı tarafında tek gidiş gelişli olarak kullanılan yolu kullanması gerektiği halde bu yolu kullanmadan, bölünmüş yol olarak görülen ve tırların duruş yönüne göre ters istikametten ilerleyen sanığın; bilinçli taksirle hareket ettiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1-Sanık müdafiinin, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin talebi olduğu halde, sanık hakkında TCK"nın 50. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılmaması,
2-Kendisini vekille temsil eden katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği halde, bu konuda bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı görülmekle, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.