Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25684 Esas 2022/1842 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mahkemenin 13/02/2012 tarih ve 2011/123 E., 2012/125 K. sayılı kararı ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 01/03/2012 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 28/08/2014 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. maddesinde yazılı tehdit suçu nedeniyle bildirim yapılan Aksaray 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 12/05/2015 tarih 2014/631 E., 2015/200 K. sayılı 07/07/2015 kesinleşme tarihli mahkumiyetine konu suçun CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış ise de, sanığın güncel adli sicil kaydına bakıldığında 5 yıllık denetim süresi içerisinde 30/11/2014 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesinde düzelenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2015 tarihli kararı ile verilen 2015/15 E., 2015/232 K. sayılı ilamının 07/04/2015 tarihinde kesinleştiği ve bu kararın hükmün açıklanmasına esas alınabileceği belirlenerek ihbara konu söz konusu suça ilişkin uzlaştırma işlemlerinin yapılıp yapılmadığı konusunda akıbetin araştırılıp sonucuna göre hükmün açıklanıp açıklanmayacağının gözetilmesi gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında mağdura yönelik mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kamu davası açıldığı, mahkemece 13/02/2012 tarihinde mala zarar verme suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, ihbar üzerine konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından hükmün açıklandığı belirlenmekle; suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve soruşturma aşamasında mağdura yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metininden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve aynı fıkranın ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı nazara alınarak, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı değişik gerekçeyle istem gibi BOZULMASINA, 10.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.