MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi, müştekilerin soruşturma aşamasında alınan beyanlarında, sanığın, “siz görürsünüz, size gününüzü göstereceğim” şeklindeki sözlerle tehdit edip sinkaflı sözlerle hakaret ettiğine belirtmelerine karşın, kovuşturma aşamasında, sanığın kendilerine hakaret edip direndiğini ileri sürmeleri ve kendilerine yönelik vurma, tehdit vb. eylemlerinden açıkça bahsetmemeleri, ayrıca tanıkların soruşturma aşamasında alınan beyanlarında, sanığın sinkaflı sözlerle hakaret ettiğini belirtmelerine karşın, kovuşturma aşamasında sanığın hakaret eylemini gerçekleştirdiğini duymadıklarını belirtmeleri ve aşamalardaki anlatımlarında direnme eyleminden bahsetmemeleri karşısında, beyanlar arasındaki çelişkilerin giderilmesi, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı ve direnme suçunda aranan cebir veya tehdit unsurları ile hakaret eyleminin somut olayda ne şekilde gerçekleştiği açıklanıp tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sanığın, “cezaevine gittiğimde yaralıydım, benim polislerden şikayetçi olmam gerekirken, polisler benden şikayetçi olmuştur” şeklindeki savunması ile 03.07.3011 tarihli adli rapor içeriği karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
c) TCK"nın 53/l-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.