Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6631 Esas 2022/7759 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22.12.2015 tarih ve 2014/355 E. - 2015/381 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin uzun yıllardır Adana’da sigortacılık ve aracı kurum danışmanlığı yaptığını müvekkilinin 2013/01704 başvuru numaralı 36. sınıfta “sigorta ve aracılık hizmetleri” için “tapu sigorta” ibareli markanın tescil başvurusunun davalı Kurum tarafından 556 sayılı KHK m. 7/1-a ve m. 7/1-c uyarınca reddedildiğini, “tapu” ibaresinin Enstitü tarafından başkaca tescillerinin yapıldığını, sigorta danışmanlığı-aracılık hizmetleri alanı ile TAPU ibaresinin herhangi bir bağı olmadığını, marka başvurusunun ayırt edici olduğunu, tanımlayıcı mahiyette olmadığını ileri sürerek, YİDK kararının iptaline, 2013/01704 sayılı “tapu sigorta” ibareli markanın müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, tapu” ibaresinin sigorta ile ilişkilendirilmesinin kuşkusuz olduğunu, tapu ve sigorta hizmetlerinin birbiri ile doğrudan bağlantılı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu marka başvurusunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-a maddesi anlamında soyut ayırt edicilik vasfı bulunduğundan anılan bentte belirtilen tescil engelinin bulunmadığı, dava konusu marka başvurusunun başvuru kapsamındaki hizmetler yönünden somut ayırt ediciliğinin bulunmadığı ve 556 sayılı KHK’nın 7/1-c maddesi anlamında tescil engeli bulunduğu, davacı vekili bilirkişi raporu düzenlenmesinden sonra rapora beyan aşamasında dava konusu ibareyi uzun yıllardan beri kullanıldığı ve kullanımla ayırt edici hale geldiği yönünde beyanda bulunarak ve ayrıca 8/3 maddesi gereğince müvekkilinin gerçek hak sahibi olduğunu belirterek ve yine 8/5 maddesi gereğince ticaret unvanın da çekirdek unsuru olup üstün hak sahibi olduğunu ileri sürerek rapora itiraz etmiş ise de davacının Markalar Dairesi Kararına itiraz dilekçesinde KHK’nın 7/son, 8/3 ve 8/5 maddelerine dayalı itirazının olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.