13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/17092 Karar No: 2015/2837 Karar Tarihi: 25.02.2015
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/17092 Esas 2015/2837 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2014/17092 E. , 2015/2837 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık hakkında yapılan ihbar üzerine kollukça sorulduğunda, yazı ve işaret diliyle cep telefonunu kimden ve ne suretle aldığını ve de nereye bıraktığını belirtmek suretiyle suça konu telefonunun emanet olarak bırakılmış olduğu tanıktan alınarak muhafazaya alınması ve henüz başvurusu bulunmayan müştekiye ulaşılarak iadesinin sağlandığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi, 2-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 3-Yargılama gideri olarak hesaplanan 20.00 TL"nin, CMK"nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek terkin edilecek miktar olduğunun anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 4-Sağır ve dilsiz olan sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2006/324 Esas, 2006/399 Karar ve 21/11/2009 infaz tarihli hükümlülük kararında, o suç tarihi itibarıyla 18 yaşını doldurmamış olanlara ilişkin hükümlere tabi olduğundan TCK"nın 31/3 maddesinin uygulanmış olduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 58/5.maddesi gözetildiğinde mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanamayacağının düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.