Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/4573 Esas 2016/7253 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, 08/09/2013 tarihinde ... yönetimindeki ....plaka nolu aracın yol kenarındaki oto korkuluklara çarparak 30 adet korkuluk rayına, 60 adet korkuluk dikmesine, 60 adet takoz ve 30 adet gergi kuşağına hasar verdiğini, müvekkili idarenin toplam zararının 9.616,43 TL olduğunu belirterek 9.616,43 TL"nin 08/09/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak müvekkiline verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, zararın taraflarınca kabul edilmesinin mümkün olmadığını, davacı tarafça tek taraflı olarak kazanın boyutundan daha büyük zarar ortaya çıkarıldığını, hasar tespit tutanağında düzenleme tarihi bulunmadığını, meydana gelen hasarın müvekkiline ait araç nedeniyle meydana geldiği hususunun net olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; 1.600 TL"nin davalı ... bakımından 08/09/2013"den davalı ... şirketi bakımından dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ve sigorta poliçesi limiti ile sınırlı olmak üzere davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 13.6.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.