Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1527 Esas 2020/2152 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacılar vekili Avukat ... ile davalı ... İnş. Taah. .... Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat ... ve fer"i müdahil asil ... geldi. Diğer davalı asil gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan fesih, tazminat ve alacak taleplerine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle taraflar arasındaki sözleşmenin "işe başlama tarihi" olarak başlık altına alınan hükmünde inşaat süresinin 40 ay olarak belirlenip belediye ve diğer resmi dairelerin engellemelerinin süreye tabi olmadığının kabul edilmesine, imar ile ilgili imkânsızlığın 26.08.2013 tarihinde ortadan kalktığı bu tarihten sonra dava tarihi itibariyle inşaat süresinin dolmadığının ve fesih koşullarının gerçekleşmediğinin anlaşılmasına göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı arsa sahipleri davalarında, davalı ile aralarında düzenlenen kat karşılığı inşaat sözleşmesine göre inşaatın davalı tarafından yapımına başlanmadığı makul bekleme süresinin de aşıldığını belirterek sözleşmenin feshi ile kararlaştırılan gecikme tazminatının ve davalı tarafından ödenmesigereken emlak vergilerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de taraflar arasındaki sözleşmenin "inşaat sebebiyle mesuliyet" başlıklı maddesinde inşaat sebebiyle her türlü vergi ve harçlardan davalı yüklenicinin sorumlu olduğu kabul edildiğine göre mahkemece ödenmesi gereken vergi yükümlülük miktarının araştırılarak davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken bu talebinde reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacıların diğer temyiz taleplerinin reddine 2. bentte açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, 2.540,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalılardan alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 08.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.