MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA


Davacı, ödenmeyen tedavi giderinin faiziyle ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR

Davacı,davalı kurum sigortalısı için gerekli ayakta dik pozisyonlandırma cihazı bedelinin fiili ödeme günü döviz kuru üzerinden TL karşılığının devlet bankalarının 1 yıl vadeli Euro para birimi ile açılmış mevduat hesabına ödediği en yüksek oran üzerinden faizi ile tahsilini,katkı payının davacıya yapılacak ödemeden kesilmesini talep etmiştir.
Mahkemece verilen 19/03/2015 tarihli 2014/250 Esas-2015/239 Karar sayılı hükmün,Dairemizin 27/02/2017 günlü 2016/14781 Esas-2017/1435 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine ,bozmaya uyularak yapılan yargılama sonrası ‘davanın kabulü ile 123.814,52 TL ‘nin dava tarihi olan 20/09/2007 den itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine’ karar verilmiştir.
Uyulmasına karar verilen 27/02/2017 günlü 2016/14781 Esas sayılı bozma ilamında ‘ cihazın rayiç bedelinden, sigortalıdan alınacak katılım payı düşüldükten sonra, kalan kısmının tahsiline karar verilmesi gerektiği, öte yandan taraflar arasında dava konusu cihaz bedelinin yabancı para ile ödenmesi konusunda bir sözleşme bulunmadığından cihaz bedelinin isviçre frangı cinsinden ödenmesine hükmedilmesinin isabetsiz olduğu,alacağın fatura tarihindeki Türk Lirası karşılığını belirlemek yerine İsviçre frangı cinsinden karar verilmesinin hatalı olduğu’ belirtilmektedir.
Her ne kadar Mahkemece kararın gerekçesinde ‘katılım payı düşüldükten sonra talep edilebilir alacağın, 31.288,22 İsviçre frangı olarak tespit edildiği, davacı tarafın buna dayalı olarak verilen 19/03/2015 tarihli kararı temyiz etmediği, artık usulü müktesep hak kuralı gereğince bundan daha fazlasına hükmedilmesini talep edemeyeceği anlaşıldığından, davacı alacağının 31.288,22 İsviçre Frangının fatura tarihi olan 26/04/2017 tarihi itibariyle karşılığının 123.814,52 TL olduğu tespit edildiği belirtilmiş ise de, hüküm altına alınan 123.814,52 TL nin KDV dahil 31.668,55 CHF toplam fatura bedelinin 11/10/2017 tarihinde İsviçre frangı efektif satış kuru olan 3.9097 ile çarpımı sonucu bulunan miktar olduğu anlaşılmaktadır.
Fatura tarihi 26/4/2007’dir. Dosyada bulunan 01/11/2007 tarihli ...Bankası yazı cevabında, 17/08/2007 tarihinde isviçre frangının TL karşılığının,döviz alış 1.1479,döviz satış 1.1553,efektif alış 1.1462 ,efektif satış 1.1570 olduğunun bildirildiği görülmektedir. Bilirkişi raporunda, fatura bedeli olan 31.668,25 TL den katkı payı mahsup edilmesi sonrası kalan miktar 31.288,22 CHF olarak hesaplanmıştır. Bozma ilamından sonra dosyaya giren Merkez Bankası 26/04/2007 tarihli döviz kurunu gösteren belgede,döviz alış 1.0955,satış 1.1026,efektif alış 1.0939,satış 1.1043 olarak gösterilmiştir.
Mahkemece ,...Bankasına müzekkere yazılarak 26/04/2007 tarihinde 1 CHF (isviçre frangının) TL karşılığını belirtecek şekilde döviz kurunun sorulması ve fatura bedeli olan 31.668,55 TL den, katkı payı tenzil edildikten sonra kalan miktar olan 31.288,22 isviçre frangının 26/04/2007 tarihindek... Bankası tarafından ilan edilen efektif satış kuru üzerinden Türk Lirası karşılığının belirlenmesi gerektiği halde ,davacı vekili tarafından sunulan 10/11/2017 günü belirlenen gösterge niteliğindeki isviçre frangı kuru efektif satış olan 3.9097 üzerinden hesaplanarak bulunan 3,9097x31.668,55 (fatura bedeli)=123.814,52 TL alacağın yasal faizi ile ödenmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.