Esas No: 2020/23992
Karar No: 2022/1911
Karar Tarihi: 10.02.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/23992 Esas 2022/1911 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıkların kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hakaret suçlarından mahkumiyetlerine karar verilmiştir. Temyiz incelemesinde, hakaret suçunda sanık hakkında incelenecek bir hüküm bulunmamasından dolayı temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, katılan sanıkların adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından temyiz istemleri reddedilmiştir. Konut ve iş yeri dokunulmazlığı suçları ise uzlaştırma kapsamına alındığı için sanıkların hukuki durumu değerlendirilerek yeniden bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 116/2 ve TCK’nın 116/4. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... ve katılan sanık ...’ın, katılan sanık ...’ın kendilerine karşı hakaret suçunu işlediğine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık hakkında, ... ve ...’a yönelik hakaret suçundan ortada incelenecek bir hüküm bulunmadığından, sanıkların konusu bulunmayan temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesinin yollaması ile 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Katılan sanık ... hakkında katılan ... ’e yönelik kasten yaralama, katılan sanık ...’a yönelik mala zarar verme, katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’a yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık ... ve katılan sanık ... temyiz istemlerinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Katılan sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan TCK'nın 116/2 ve TCK’nın 116/4. maddelerinde düzenlenen konut ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
