Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22719 Esas 2022/1970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın UYAP üzerinden alınan nüfus kaydındaki bilgilere göre hüküm verildikten sonra "Niyet" olan isminin "Nihat" olarak düzeltildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Mağdura ait motosikletin direksiyon kilidinin kırılması suretiyle çalınması şeklinde gerçekleşen olayda malın aynına zarar vermekten ibaret eylemin bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetildiğinde bu eylem nedeniyle mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Sanığın, sokak üzerine direksiyon kilidi ile kilitlenerek park edilen motosikleti çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/2-h maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
3) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Malatya 1.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2009/787 Esas, 2010/58 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 165/1 maddesinde yazılı ''suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi'' suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın adli sicil kaydındaki diğer sabıkanın da yine TCK’nın 141/1. maddesindeki suça ilişkin olması ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası bu suçun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, sanığın sabıkasındaki ilamlar sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca yeniden kurulacak hükümde sanığın tekerrür yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 10.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.