22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/17145 Karar No: 2016/9131 Karar Tarihi: 30.05.2016
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/17145 Esas 2016/9131 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmektedir. Dosya incelendiğinde, diğer temyiz sebeplerinin yerinde görülmediği ancak hükümden dolayı 3 sebeple bozma kararı verildiği anlaşılmıştır. Öncelikle, müştekinin beyanında zararının sanığın babası tarafından karşılandığının ifade edilmesi karşısında, sanığın bizzat ve samimi pişmanlık göstermemesi yetersiz gerekçe ile 168/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi hatalıdır. Bunun yanı sıra, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendindeki hak yoksunluğu hükmünün kendi altsoyu dışındaki kişilere karşı mahkum olunan hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar geçerli olduğu gözetilmeden, sanığın sadece kendi altsoyu yönünden yoksun bırakılması yetersizdir. Son olarak, katılma kararı veren mağdurun daha sonra şikayette bulunmaktan vazgeçmesi sebebiyle gerekçeli kararda \"mağdur\" yerine \"katılan\" sıfatı kullanılması gerekmektedir. Kanun maddeleri, 168/2, 168/1 ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendidir.
22. Ceza Dairesi 2015/17145 E. , 2016/9131 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Müştekinin 06/04/2011 tarihli celsede alınan beyanında olay nedeni ile meydana gelen tüm zararının sanığın babası tarafından bir yıl önce karşılandığını, hiçbir zarar ve ziyanın kalmadığını ve şikayetçi de olmadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden sanığın bizzat ve samimi pişmanlık göstermediği şeklindeki yetersiz gerekçe ile 168/1. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2- 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu dışındaki kişilere karşı mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, sanığın anılan haklardan yoksun bırakılmasına yalnız kendi altsoyu yönünden karar verilmesi, 3- Katılma kararı verildikten sonra şikayetinden vazgeçen mağdur ..."ın gerekçeli karar başlığında mağdur yerine katılan sıfatı ile yazılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.