Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 20 parsel sayılı taşınmazdaki binanın dükkan kısmının davalılarca işgal edildiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.
Davalı K...taşınmazı kiraladığını belirterek davanın reddini savunmuş, davalı K...ise taşınmazı kardeşi K.."in kullandığını, kendisinin bir ilgisi bulunmadığını bildirmiştir.
Mahkemece, davalının taşınmazı iyiniyetle kullandığını, davacının bu durumu bildiği halde ses çıkartmadığı, sonradan eldeki davayı açmasının Türk Medeni Kanunun 2. maddesi ile bağdaşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                    -KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davaya konu arsa vasfındaki  20 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu, üzerindeki iki katlı binanın davacı tarafından H.. S...isimli kişiye inşa ettirildiği, binanın alt katını oluşturan dükkanın davalılarca kullanıldığı, üst katında ise yaz aylarında davacının oturduğu anlaşılmaktadır.
Davacı, davalıların kullanımının haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığını ileri sürerek eldeki davayı açmış; davalı taraf ise çekişmeli dükkanın H..S....dan kiralandığını, davacının da bu durumu bildiğini, ayrıca taşınmaza bir çok masraf yapıldığını savunmuştur.
Getirtilen çap kaydı incelendiğinde, H....S..’ın taşınmazda mülkiyete dayalı bir hakkı olmadığı gibi, kişisel hakkının varlığını gösteren bir delil de ibraz edilmiş değildir. Gerçekten, anılan kişi ile davalı arasında harici bir kira sözleşmesi düzenlenmişse de, sözleşmede yer almayan ve icazet verdiği de kanıtlanamayan mülkiyet hakkı sahibi davacının sözleşme ile bağlı sayılacağını kabul etme olanağı bulunmamaktadır.
Diğer taraftan, dükkanı kullanılabilir hale sokmak için masraf yaptığını savunan davalının, iyi niyetli olması halinde Türk Medeni Kanunun 994. maddesinde öngörülen nitelikteki tazminata hak kazanacağı, iyi niyetli değil ise aynı yasa’nın  995. maddesinde belirtilen zorunlu giderleri isteyebileceği ve bu isteğini ayrı bir davada ileri sürebileceği gibi aynı davada savunma yoluyla da dile getirebileceği açıktır. Ancak, çekişmeli dükkanı taşınmazda bir hakkı bulunmayan kişiden kiralayan davalının, kullanımının iyi niyete dayandığını söyleyebilme imkanı yoktur.
Hal böyle olunca, davacının Türk Medeni Kanunun 683. maddesinden kaynaklanan mülkiyet hakkına değer verilerek el atmanın önlenmesine ve belirlenecek ecrimisile; bunun yanında, davalının taşınmazda zorunlu giderler yaptığının saptanması halinde de bu giderlere hükmedilmesi gerekirken, davanın reddedilmesi isabetsizdir. Davacının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 14.11.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.