6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/9378 Esas 2016/2383 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9378
Karar No: 2016/2383
Karar Tarihi: 23.02.2016

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/9378 Esas 2016/2383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ormanda geçici çadır kurmakla suçlanmıştır ancak ormana zarar verilmemiş, eylem sürekli değildir ve işgal ve faydalanma kastı bulunmamaktadır. Bu sebeple sanığın eylemi 6831 sayılı Kanun'un 76/a maddesi kapsamında değerlendirilmiştir. Yargılama devam ederken idari yaptırım yönünden karar verilmesi gerekirken dosya idareye gönderilmiştir. Temyiz istemleri reddedilerek hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmediği belirtilmiştir. Kabahat tarihi ile hüküm tarihi arasında zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi nedeniyle sanığa idari para cezası verilmemesi kararlaştırılmıştır. Kanunlar: 6831 sayılı Kanun'un 76/a maddesi, 5326 sayılı Kanun'un 24 ve 20/2-c maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/9378 E. , 2016/2383 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, katılan vekilinin temyiz isteminin vasfa yönelik olduğu anlaşıldı, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın ormana geçici çadır kurduğu, ormana zarar verilmediği, eylemin süreklilik göstermediği, işgal ve faydalanma kastı bulunmadığından bahisle sanığın eyleminin 6831 sayılı Kanun’un 76/a maddesi kapsamında kaldığının kabul edilmesine göre; 5326 sayılı Kanun’un 24 maddesi uyarınca yargılamaya devamla idarî yaptırım yönünden karar verilmesi gerekirken dosyanın idari yaptırım kararı verilmek üzere katılan idareye gönderilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kabahat tarihi ile hüküm tarihi arasında 5326 sayılı Kanun"un 20/2-c maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi nedeniyle sanığa İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.