Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2284 Esas 2020/3532 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Hazine vekilinin, 27.03.2013 havale tarihli temyiz dilekçesi ile İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2013 tarihli 2012/1339 Esas, 2013/255 sayılı kararıyla sanık ... hakkında "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz etmesine rağmen, 03.11.2013 tarihli tebliğnamede hazine vekilinin temyizi yönünden görüş bulunmadığı, Dairenin de o tarihte bu temyizi görmeyerek sanık ... yönünden temyiz incelemesi yapmadığı, sanık ... yönünden yapılan temyiz incelemesi sonucu sanık ... hakkındaki lehe bozma kararının sanık ..."ye de sirayet ettirilmesine karar verildiği,
Yerel mahkemece bozmaya uyularak kurulan yeni hükme karşı hazine vekilinin her iki sanık yönünden, temyiz talebinde bulunduğu halde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık ... hakkında 12.03.2013 tarihli 2012/1339 Esas, 2013/255 Karar sayılı ilk hüküm ile 22.12.2016 tarihli 2016/622 esas, 2016/964 sayılı ikinci hükmündeki mahkumiyet kararlarına yönelik katılan vekilinin temyizine ilişkin görüş bildirmediği anlaşılmakla:
Sanık ... hakkında 12.03.2013 tarihli 2012/1339 Esas, 2013/255 Karar sayılı "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ve 22.12.2016 tarihli 2016/622 Esas, 2016/964 sayılı "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik hazine vekilinin temyiz talepleri hakkında ek tebliğname düzenlenmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, dair 25.06.2020 tarihinde Başkan vekili ..."in, sanık ... hakkındaki 12.03.2013 tarih ve 2012/1339 Esas, 2013/255 Karar sayılı ilk hüküm sirayet nedeniyle 09.06.2016 tarihli 2016/2073 Esas ve 2016/5413 sayılı Daire kararı ile bozulmakla ortadan kalktığından ve bu konuda yerel mahkemece bozma sonrası yeni hükümde kurulmadığından dolayı "sahte belge kullanma" suçundan incelenecek bir hüküm bulunmaması nedeni ile sanık hakkındaki sadece 22.12.2016 tarihli 2016/622 Esas, 2016/964 sayılı hükme yönelik katılan vekilinin temyiz talebi ile ilgili ek tebliğname düzenlenmesi gerektiğine ilişkin karşı oyu ve oy çokluğuyla, diğer yönlerden ise oy birliği ile karar verildi.