6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6451 Karar No: 2019/2769 Karar Tarihi: 06.05.2019
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/6451 Esas 2019/2769 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, yağma suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü incelemiştir. Hüküm temyiz edilerek dosya görüşülmüştür. Suç tarihi 25.03.2015 olarak düzeltilmiş ve infaz aşamasında TCK'nin 53. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Gündüz vaktinde işlenen suç nedeniyle TCK'nin 149/1-a maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi kanuna aykırı olduğu için hüküm bozulmuş ve zorunlu savunman ücreti sanıktan alınamayacağı belirtilmiştir. Temyiz itirazları sonucu hüküm açıklanan nedenle bozulmuş ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetki kullanılarak, yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölüm çıkarılarak hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir: TCK 53, TCK 149/1-a, 5271 sayılı CMK 150, 234 ve 239, 5320 sayılı Yasa 13, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliği 8, 1412 sayılı CMUK 322.
6. Ceza Dairesi 2016/6451 E. , 2019/2769 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 25.03.2015 olarak yerinde düzeltilmesi olanaklı kabul edilip;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/80 sayılı iptal kararının TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülüp;
Olay günü güneşin 18.13"te battığı, buna göre, TCK"nin 6/1-e maddesi uyarınca gece vaktinin 19.13"de başladığı, mağdur ...’nın 25.03.2015 tarihli anlatımına göre suçun 18:00 sularında işlendiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nin 149/1. maddesinin (a) bendi ile uygulama yapılması ile yetinilmesi gerektiği düşünülmeden, yasal koşulları bulunmayan (h) bendine yer verilmesi kanuna aykırı ise de; temel cezanın alt sınırdan tayini karşısında, bu husus da sonuca etkili görülmediğinden, anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza
Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.