Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24251 Esas 2022/1947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... müdafiinin, sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik vekalet ücretine hasren yaptığı temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanık ... müdafiinin, yüzüne karşı verilen 18/11/2014 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesi uyarınca öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra, 29/12/2014 havale tarihli dilekçe ile temyiz etmekle, süresinde yapılmayan temyiz isteğinin, aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazı ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.