8. Ceza Dairesi 2014/8367 E. , 2014/20722 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Patlayıcı madde bulundurma
HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında TCK.nun 58. maddesi uygulanırken tekerrüre esas alınan mahkeme ilamındaki en ağır cezayı içeren mahkumiyetinin infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, sanığın atılı suçu işlemediğine, eksik araştırmaya, cezanın fazla tayin edildiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- 02.12.2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 29.01.2008 olarak yanlış yazılması,
2- Hükmolunan adli para cezası taksitlendirilirken, aylık taksit miktarı belirlenmek suretiyle infaz yetkisinin sınırlanması,
3- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
4- Hükümde mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının gösterilmesi ile yetinilmesi gerekir- ken, ayrıca infazı sınırlar biçimde denetim süresi içerisinde sanığa yükümlülük yüklenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
5- Sanığın sarfına sebebiyet verdiği 4 TL tutarındaki yargılama giderinin 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile değişik CMK.nun 324. maddesi gereğince 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesinde terkin edilmesi gereken 20 TL tutardan az olduğu anlaşıldığından, kamu üzerinde bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında 29.01.2008 olarak yazılan suç tarihinin yerine 02.12.2008 yazılması; hük- mün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümünden ""aylık 1000 TL"" ibaresinin çıkarılması; 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibarelerinin yazılması; TCK.nun 58/7. madde ve fıkrasının uygulandığı 10. bendinden "ancak, 5237 sayılı TCK.nun 51/6. maddesi uyarınca sanığın kişiliği ve sosyal durumu gözönüne alınarak denetim süresi içerisinde sanığa yükümlülük yüklenmesine yer olmadığına" ibaresinin çıkartılması ve hükmün yargılama gideri bölümünde “sanıktan tahsili ile Hazineye irat kaydına” ibaresinin çıkarılarak yerine “Devlet Hazinesine yüklenmesine” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
