Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/12789 Esas 2020/19854 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle verilen düşme kararının temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede:
1) Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."e karşı kasten yaralama eylemleri nedeniyle kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen İstanbul Anadolu 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/02/2013 tarih, 2012/98 Esas ve 2013/60 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 2.800 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin mükerrir kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."ye karşı kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen İstanbul Anadolu 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/02/2013 tarih, 2012/98 Esas ve 2013/60 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 2.800 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin mükerrir kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
b) Sanığın, mağduru 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan araba ile yaraladığının anlaşılması karşında, sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
c) Sanığın yaralama eyleminin, mağdurun vücudunda kemik kırılmasına ve yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olması karşısında; TCK"nin 86/1. maddesine göre temel hapis cezasının, aynı olayda iki nitelikli halin (TCK 87/3 ve 87/1-d maddelerinin) birleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerekirken yazılı şekilde cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.