Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ: Yargıtay bozma ilamında özetle; taşınmazın ortak muris Ahmet A. 03.12.1979 tarihinde ölümü ile çocukları ve eşi Ayşe"ye intikal ettiği, Ahmet"in ölümü ile taşınmazın 1/4 payı yasal miras payı olarak Ayşe"ye intikal ettiği ve 04.04.2001"de vefat eden aynı zamanda tarafların annesi olan Ayşe"nin davalı ile yaptığı 02.09.1996 tarihli zilyetliğin devri sözleşmesi ile kendisine düşen miras payını davalıya usulüne uygun olarak devrettiği, bu halde annenin miras payı olan 1/4 payın davalıya ait olduğunun kabulü ile kalan 3/4 payın yarısı oranında payın iptaliyle davacı adına tescile karar vermek gerektiği belirtilerek davalıya annesinden gelen hissenin göz önünde tutulmamasının isabetsizliğine değinilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne, çekişmeli 116 ada 22 parsel sayılı taşınmazın 8 pay kabul edilerek davalı adına olan tapu kaydının 3/8 oranında iptal edilerek davacı adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı M.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içeriğine ve mahkemece hükmüne uyulan bozma kararı gereğince karar verilmiş olmasına göre, yerinde bulunmayan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak, çekişmeli taşınmazın parsel numarası “122” olup, mahkemece “22” parsel üzerinden karar verilmesi isabetsiz ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde “116 ada” kelimesinden sonra gelen “22” rakamının hükümden çıkartılarak, yerine “122” rakamının eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.