Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24336 Esas 2022/2005 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın temyiz talebinin tehdit,kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1) Kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itrazlarının incelenmesinde;
Mahkemece “....Sanığın sabıkalılığı, suç işleme kişiliği, zararın giderilmemiş olması dikkate alınarak hakkında başkaca kanuni yada takdiri artırım yada indirim maddesi ile başkaca bir tedbir veya geçmiş hali dikkate alınarak CMK 231/6-b maddesi gereğince sanık hakkında yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaata varılamadığından HAGB kararı uygulanmasına takdiren yer olmadığına,” şeklindeki gerekçenin takdiri indirim nedenlerinin veya erteleme hükümlerinin uygulanmama gerekçesini de kapsadığı için tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Mala zarar verme ve tehdit suçlarından kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık hakkında müşteki Yaşar’a yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan da dava açıldığı halde, bu suçtan dolayı karar verilmemiş ise de, zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüş, mahkemece “....Sanığın sabıkalılığı, suç işleme kişiliği, zararın giderilmemiş olması dikkate alınarak hakkında başkaca kanuni yada takdiri artırım yada indirim maddesi ile başkaca bir tedbir veya geçmiş hali dikkate alınarak CMK 231/6-b maddesi gereğince sanık hakkında yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaata varılamadığından HAGB kararı uygulanmasına takdiren yer olmadığına,”şeklindeki gerekçenin takdiri indirim nedenlerinin veya erteleme hükümlerinin uygulanmama gerekçesini de kapsadığı için tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1) Sanık hakkındaki iddianame içeriğine göre müşteki Nurcan’a karşı eylemi nedeniyle tehdit suçundan açılmış dava bulunmadığı gözetilmeden ve anılan suçtan dava açılması sağlanmadan, sanığa yazılı şekilde tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2) Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.