Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24167 Esas 2022/1923 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Katılan ... vekilinin kasten yaralama ve hakaret suçları bakımından temyiz talebinin incelenmesinde;
Müşteki ...soruşturma aşamasında Sağlık Bakanlığından hukuki yardım talebinde bulunmuş ise de 13/02/2014 tarihli ilk celsede şikayeti olmadığını ve hukuki yardım talebinden vazgeçtiğini beyan ettiği, mahkemece kamu malına zarar verme suçu bakımından ...'nın katılan olarak kabulüne karar verildiği, sanık hakkındaki kasten yaralama ve hakaret suçları bakımından suçun niteliğine ve hükmün mahiyetine göre doğrudan zarar görmeyen ...'nın hükmü temyiz etme hakkı olmadığı anlaşılmakla katılan vekilinin bu suçlara yönelik temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
III)Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.