11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2634 Karar No: 2020/3516 Karar Tarihi: 25.06.2020
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2634 Esas 2020/3516 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Rusya Fedarasyonu'na ait sahte bir sürücü belgesini ülkemiz sürücü belgesi ile değiştirmeye çalışmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemede yapılan incelemede, belgenin sahte olduğunun belirlenmesine rağmen, belgenin iğfal kabiliyetine haiz olup olmadığının karşılaştırmalı olarak incelenmediği ve adli emanette kayıtlı belgenin akıbetine ilişkin karar verilmediği anlaşılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerden dolayı, mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Detaylı açıklama için 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi incelenmelidir.
11. Ceza Dairesi 2018/2634 E. , 2020/3516 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanığın suça konu Rusya Fedarasyonuna ait sürücü belgesini ülkemiz sürücü belgesi ile tebdil ettirmek amacıyla Soma İlçe Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil ve Denetleme Büro Amirliğine vermek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda; Moskova Büyükelçiliği ile Manisa İl Emniyet Müdürlüğü arasında yapılan yazışmalar neticesinde suça konu sürücü belgesinin sahte olduğunun belirlenmiş olması karşısında öncelikle Emniyet Müdürlüğünce yaptırılan doğruluk teyidinin emniyet tarafından mutad araştırma yükümlülüğü olup olmadığının araştırılması, mutad olduğunun tespiti halinde yapılan araştırma sonunda belgenin sahteliğinin ortaya çıkacak olması sebebiyle hukuki sonuç doğurmayacağından atılı suçun unsurları itibariyle oluşmayacağının gözetilmesi, mutad araştırma yükümlülüğü olmadığının tespiti halinde ise; öncelikle suça konu belgeye muadil Rusya Fedarasyonuna ait sürücü belgesinin orijinal örnekleri temin edilerek söz konusu belgenin iğfal kabiliyetine haiz olup olmadığı konusunda mahkeme tarafından belgeler üzerinde karşılaştırmalı olarak gözlem yapılıp özelliklerinin duruşma zaptına geçirilmesi, belgenin iğfal kabiliyetine haiz olup olmadığının gerekçeli kararda tartışılması ve bunların sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmuş olması, 2-Adli emanette kayıtlı suça konu belgenin akıbeti hakkında karar verilmemesi, 3-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.