MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 27.09.2010 ve 27.10.2014 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın ve birleştirilen davanın kabulüne dair verilen 17.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı .... vekili ve ...... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava ve birleştirilen dava, sağlığa zarar verdiği iddiası ile davalı GSM şirketlerine ait baz istasyonlarının kaldırılması isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, Dairemizin 18.01.2013 tarihli ve 2012/13883 Esas, 2013/622 Karar sayılı bozma ilamı ile karar "...dava konusu baz istasyonlarının, 21.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Yönetmelikte belirtilen limit değerlere ve güvenlik mesafesine uygun olup olmadığı, davacının sağlığına zarar verip vermediği konusunda tarafların göstermiş oldukları deliller toplanıp yine yukarıda açıklanan Yönetmelik ve Tebliğname hükümleri dikkate alınarak belirlenecek uzman bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak alınacak bilirkişi raporları ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir..." gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak davanın ve birleştirilen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı GSM şirketleri vekilleri temyiz etmişlerdir.
Davanın kabul edilebilmesi için öncelikle baz istasyonunun yönetmelikte belirtilen limit değerlere uygun bulunmadığı ve sağlığa zarar verdiğine ilişkin iddiaların kanıtlanması gerekir. Bunun için de öncelikle ölçümleri yapacak olan bilirkişilerin, 21.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Elektronik Haberleşme Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan Şiddetinin Uluslararası Standartlara Göre Maruziyet Limit Değerlerinin Belirlenmesi, Kontrolü ve Denetimi Hakkında Yönetmeliğin 12. maddesi gereğince üniversitelerin; elektrik-elektronik, haberleşme, fizik mühendisliği, fizik lisansı veya elektromanyetik dalgalar ile ilgili dersleri alarak teknik bölümlerin birinden veya meslek yüksek okulu ile liselerinin elektrik, elektronik haberleşme teknolojisi (telekomünikasyon, haberleşme, haberleşme teknolojisi, elektronik haberleşme), elektronik teknoloji (elektrik-elektronik, elektrik elektronik teknikerliği, elektronik, endüstriyel elektronik) bölümlerinden mezun olan ve ölçüm sertifikası almış olan personel arasından belirlenmesi gerekir.
Somut olaya gelince; 24.1.2014tarihli keşifte ölçüm yapan bilirkişinin 21.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Elektronik Haberleşme Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan Şiddetinin Uluslararası Standartlara Göre Maruziyet Limit Değerlerinin Belirlenmesi, Kontrolü ve Denetimi Hakkında Yönetmelikte tarif edilen sertifikaya sahip olup olmadığı dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılamamaktadır.
Buna göre, mahkeme tarafından 11.04.2014 tarihli raporda adı geçen teknik bilirkişiden sertifikasının bulunup bulunmadığı sorulup mevcut ise dosya arasına alınmalı; eğer bilirkişinin sertifikası yok ise Dairemizin 18.01.2013 tarihli bozma ilamında belirtildiği halde bozma gereği yerine getirilmediğinden, dava konusu baz istasyonlarının yönetmelikte belirtilen limit değerlere ve güvenlik mesafesine uygun olup olmadığı, davacıların sağlığına zarar verip vermediği konusunda tarafların göstermiş oldukları deliller toplanıp yine yukarıda açıklanan Yönetmelik ve Tebliğname hükümleri dikkate alınarak belirlenecek uzman bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak alınacak bilirkişi raporları ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Açıklanan hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma kararının niteliğine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
13.11.2015 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

_KARŞI OY_
Davada, insan ve çevre sağlığına tehlike oluşturduğu, zarar verdiği iddiası ile baz istasyonlarının kaldırılması istenilmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen ilk kararın temyizi üzerine Dairemizce, Elektronik Haberleşme Cihazlarından Kaynaklanan Elektromanyetik Alan Şiddetinin Uluslararası Standartlara Göre Maruziyet Limit Değerlerinin Belirlenmesi, Kontrolü ve Denetimi Hakkında Yönetmelik çerçevesinde uzman bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak limit değerlere ve güvenlik mesafesine uygun kurulum ve işletim olup olmadığı, sağlığa zarar verip vermediği hususlarının tespit edilmesi gerekçesiyle karar bozulmuş, bozmaya uyularak yeniden keşif ve bilirkişi incelemesi yapılarak alınan rapor doğrultusunda yine davanın kabulüne karar verilmiş, işbu kararın da temyizi üzerine Dairemiz çoğunluğunca ilgili yönetmeliğin 12. maddesine uygun olarak bilirkişilerin sertifika sahibi olup olmadığının anlaşılamadığı, sertifika sahibi olmamaları halinde yeniden keşif ve bilirkişi incelemesi yapılması gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
İlgili yönetmelik ve tebliğdeki ölçüm yapabileceklere ait kayıt, baz istasyonu kurulum ve işletim yapacak şirketlere güvenlik sertifikası verilebilmesi için gerekli olan ölçümler içindir.
Yoksa mahkemece yapılacak bilirkişi seçimine yönelik bir kayıt ve sınırlandırma bulunmamaktadır.
Kaldı ki mahkemece, yönetmeliğin 12/1 maddesi gözetilerek Üniversitenin Elektrik-Elektronik Mühendisliği ile Radyasyon Onkolojisi ve Halk Sağlığı alanında uzman ve teknik bilirkişiler marifetiyle ölçümler yapılmış ayrı ayrı yapılan ölçüm ve değerlendirmeler sonucunda dosyada mevcut üç raporun üçünde de RF değerlerin sınır değerler altında olduğu ancak güvenlik mesafesinin ihlal edildiği teknik ve bilimsel yöntemle saptanmıştır.
Diğer taraftan baz istasyonlarının sağlığa zarar verip vermediği hususunun tespiti ise söz konusu yönetmelik ve tebliğ kapsamında zaten düzenlenmemiştir. Mahkemece alınan tüm raporlarda, alanında uzman doktorlar tarafından bu hususta tespit ve değerlendirme yapılmıştır.
Sonuç itibariyle usul ve yasaya (HMK m. 270/6) uygun olarak seçilen bilirkişiler marifetiyle keşif, inceleme, ölçüm ve değerlendirme yapılmış olup, her üç bilirkişi kurul raporu da birbirini teyit eder mahiyette bulunduğundan, araştırılacak başkaca bir hususta kalmadığından, yeniden bilirkişi heyeti oluşturulması ve keşif yapılması yargılamanın ekonomikliği ilkesine, hakkın özüne bir an önce kavuşturulması prensibine aykırı olduğundan Sayın çoğunluğun bozma gerekçesine katılmadığıma dair mahkeme kararının onanması gerektiği yönündeki karşı oyumdur.