Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21726 Esas 2022/2073 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık ... 'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 116/2, 119/1-c ve 62/1. (2 kez) maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Beyşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2017 tarihli ve 2015/908 esas, 2017/457 sayılı kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 28/02/2018 tarihli ve 2017/2838 esas, 2018/419 sayılı kararı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 116/2, 119/1-c ve 62/1. (2 kez) maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Beyşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2019 tarihli ve 2018/197 esas, 2019/51 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 94660652-105-42-9929-2021-KYB sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/11/2021 gün ve 2021/124745 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 307/2. maddesinde yer alan “Sanık, müdafii, katılan ve vekilinin dosyada varolan adreslerine de davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları saptanmamış olsa da duruşmaya devam edilerek dava yokluklarında bitirilebilir. Ancak, sanık hakkında verilecek ceza, bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise, her hâlde dinlenmesi gerekir.” şeklindeki düzenleme karşısında, bozma sonrası gelmediği taktirde yokluğunda duruşmaya devam edilerek karar verileceğine dair meşruhat içeren tebligat gönderilmeyen sanığa bozma ilamının tebliğ edilerek diyeceklerinin sorulması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, Beyşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2017 tarihli ve 2015/908 Esas - 2017/457 Karar sayılı kararının, Ankara
Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Mahkemesinin 28/02/2018 tarihli ve 2017/2838 Esas - 2018/419 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine Beyşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 2018/197 Esas sayılı dosya üzerinden yapılan yargılamada, tensip zaptında Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Mahkemesinin 28/02/2018 tarihli ve 2017/2838 Esas - 2018/419 Karar sayılı bozma ilamının sanık ...’ye tebliğine karar verilmesi üzerine sanık ...’ye 5271 sayılı CMK’nın 307/2. maddesi uyarınca ihtarlı davetiyenin 10/04/2018 tarihinde usul ve yasaya uygun olarak tebliğ olunduğunun anlaşılması karşısında; usul ve yasaya aykırılık bulunmadan yapılan yargılama sonucu verilen kararda da bir isabetsizlik görülmediğinden (BEYŞEHİR) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 24/01/2019 tarihli ve 2018/197 E., 2019/51 K. sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 14/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.