Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılaması sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.10.2011 gün ve 2009/352 Esas, 2011/218 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 14.11.2012 gün ve 2012/11314 Esas, 2012/11301 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 04.02.2015 gün ve 2013/25 Esas, 2015/28 Karar sayılı ilamın sanık müdafisince temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan değerlendirmede bozma ilamı sonrasında mahkemece mağdureyle ilgili raporlar aldırıldıktan sonra verilen 04.02.2015 tarihli ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda istikrarlı bir şekilde mağdureyle cinsel ilişkiye girmediği yönündeki savunmaları mağdurenin 09.08.2008 tarihli kolluk beyanı ile 25.06.2009 tarihli Cumhuriyet Savcılığındaki ilk ifadesinde cinsel istismar olayı hakkında hiç bir açıklamada bulunmamasına karşılık, 25.06.2009 günlü ikinci savcılık ifadesinde sanığın kendisini 08.07.2008 tarihinde Unpaş Fabrikasının harabelerine götürerek zorla cinsel organını sokmak suretiyle cinsel ilişkiye girdiği şeklindeki ifadesi, 24.02.2010 günlü duruşmada Unpaş Fabrikasında zorla parmağını soktuğuna dair anlatımı, 21.09.2011 tarihli celsede “ailemin baskısıyla sanığın zorla benimle ilişkiye girdiğini söyledim, ancak doğru olan cinsel organını benim cinsel organıma sokmadı, sadece parmağını soktu, şikayetim yoktur" şeklinde olayın rızayla olduğu şeklindeki birbiriyle çelişen ve istikrar arz etmeyen beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.