Taraflar arasında görülen dava ve birleştirilen davada;
Davacılar, miras bırakan M. S."nın 9 sayılı parseldeki 4 numaralı bağımsız bölümünü ölümünden 7 ay önce dava dışı oğlu D... A..."nin emanetçisi olan davalıya muvazaalı biçimde devrettiğini, kendilerinden mal kaçırmak amacıyla hareket edildiğini ileri sürerek payları oranında iptal-tescil istemişlerdir.
Davalı, miras bırakanın kendisine olan borcuna karşılık taşınmazı sattığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kanıtlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                         -KARAR-
 Dava,muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Getirtilen akit tablosu ve veraset ilamından, davaya konu 139 ada 9 sayılı parseldeki  4 numaralı meskenin miras bırakan M. S. adına kayıtlı iken,  9.12.2003 tarihli akitle 12 milyar TL.ye davalı Fayik’e satıldığı ; miras bırakanın 1.7.2004’de ölümüyle geriye mirasçısı olarak 2. eşi Mukaddes ile ilk eşinden olma çocukları G., İ. ve D... A...’nin kaldığı görülmektedir.
Davacılar M., Gülcan ve İsmail, miras bırakanın çekişmeli taşınmazı ileride dava dışı oğlu D. Ali’ye aktarılmak üzere davalıya devrettiğini, temlikin kendilerinden mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı biçimde yapıldığını ileri sürerek eldeki davayı açmışlardır.
Davalı ise, aile dostu olduğu miras bırakanın, ilk eşinin hastalığı sırasında paraya ihtiyaç duyması nedeniyle kendisinden peyder pey 12 milyar TL. borç aldığını, ödeyemeyince evini satmayı teklif ettiğini, kendisinin de kabul ederek borca karşılık evi aldığını savunmuştur.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, taşınmazın akit tarihindeki gerçek değerinin 29,5 milyar TL. tespit edildiği, miras bırakanın Bağ-Kur emeklisi olup çekişmeli taşınmazda oturduğu, son dönemlerinde rahatsızlanıp dava dışı oğlu D... A...’nin yanında kaldığı, taşınmazını sattığını ya da davalıdan borç aldığını gören veya duyanın bulunmadığı, ölümünden sonra taşınmazın boş durduğu, davalı tarafından da hiç kullanılmadığı, ayrıca davalının, miras bırakanın dava dışı oğlu D... A...’nin yakın arkadaşı olduğu anlaşılmaktadır.Bunun yanında, miras bırakanın ilk eşinin 12.8.2001 tarihinde öldüğü, eşinin ölümünden önce miras bırakanın, maliki olduğu  4  parça taşınmazdan 2 ve 3 parsel sayılı taşınmazlarını  10.11.2000’de, 6 ve 7 parsel sayılı olanlarını da 31.1.2001’de dava dışı kişiye satarak devrettiği, davalıdan borç almasını gerektiren bir nedenin bulunmadığı, davalının da belirttiği miktarda borç verebilecek ekonomik güce sahip olmadığı, savunmasının soyut içerikli beyanlardan öteye gidemediği açıktır.
Yukarıda değinilen tüm olgular birlikte değerlendirildiğinde, çekişmeli taşınmazın davalıya temlikinin, davacılardan mal kaçırma amacıyla dava dışı mirasçı D. A.lehine yapılmış muvazaalı bir temlik olduğu kanaatine varılmaktadır.
Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu reddedilmesi isabetsizdir. Davacıların temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.10.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.