İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7307 Esas 2020/9112 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7307
Karar No: 2020/9112
Karar Tarihi: 10.09.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7307 Esas 2020/9112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, İmar Kanunu'na aykırı hareket etmekten dolayı suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz isteği sanığın bilinen en son adresine yapılmadığı için süresinde reddedilmiştir. Sonrasında ise 7143 sayılı Kanun'un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu'na eklenen geçici 16. madde göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararına varılmış, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise, 7143 sayılı Kanun'un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu'na eklenen geçici 16. madde olarak belirtilmiştir.

(Kapatılan)18. Ceza Dairesi 2019/7307 E. , 2020/9112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın duruşmada bildirdiği en son adresinden farklı olan adrese yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükümden sonra 18 Mayıs 2018 tarihinde yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun"un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu"na eklenen geçici 16. maddesi de gözetilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak 10/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.