Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21727 Esas 2022/2096 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 143/1, 168/2, 116/4, 119/1-c, 151/1 ve 62. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis, 1 yıl 8 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair DİYARBAKIR 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2013 tarihli ve 2012/83 esas, 2013/2 sayılı kararının, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/14844 esas, 2015/18330 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama neticesinde sanığın 5237 sayılı Kanunu'nun 142/1-b, 143/1, 168/2, 116/4, 119/1-c, 151/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis, 2 yıl 6 ay hapis ve 2 ay 15 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2016 tarihli ve 2015/1209 esas, 2016/542 sayılı kararının, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 28/02/2019 tarihli ve 2017/563 esas, 2019/3908 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2021 tarihli ve 2015/1209 esas, 2016/542 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2021 tarihli ve 2021/347 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 94660652-105-21-16925-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/11/2021 gün ve 2021/124715 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 03/02/2020 tarihli ve 2019/8144 esas, 2020/2028 karar sayılı ilamında, "Sanığın 24/02/2015 tarihli duruşmada, psikolojik rahatsızlığının olması nedeniyle askerden elverişsizlik raporu aldığı şeklinde beyanda bulunması ve temyiz dilekçesi ekinde sunulan askeri hastaneden alınan 14/07/2014 tarihli Sağlık Raporunda “sık tekrarlayan uyum bozukluğu tanısıyla askerliğe elverişli değildir” tanısı konulması karşısında, suç tarihi itibariyle TCK'nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda, yöntemince sağlık kurulu raporu alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,..." şeklinde yer alan açıklamalar nazara alındığında,
Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2016 tarihli kararının kesinleşmesini müteakip, hükümlünün yargılamanın yenilenmesine dair dilekçesine ek olarak ibraz ettiği Isparta Askeri Hastanesince tanzim edilen 27/03/2000 tarihli raporda hükümlünün "antisosyal kişilik bozukluğu" tanısı bulunduğunun tespit edildiği ve mahkemesince yapılan yargılama aşamasında da anılan hususun ileri sürülmediğinin anlaşılması karşısında, hüküm tarihinde mahkemesince bilinmeyen ve sonradan ortaya çıkan bu durum nedeniyle, hükümlünün 5237 sayılı Kanun'un 32. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamadığının veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının Adli Tıp Kurumunca tespiti lüzumunun bulunması gerektiğinden bahisle, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verilerek bu yönde rapor alındıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü ... hakkında, Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2013 tarihli ve 2012/83 Esas – 2013/2 Karar sayılı ilamıyla hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 08/10/2015 tarihli ve 2014/14844 Esas – 2015/18330 Karar sayılı ilamıyla anılan hükümlerin bozulması üzerine yapılan yargılama sonucu hükümlü hakkında, DİYARBAKIR 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2016 tarihli ve 2015/1209 Esas – 2016/542 Karar sayılı ilamıyla hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin yine sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 28/02/2019 tarihli ve 2017/563 Esas – 2019/3908 Karar sayılı ilamıyla anılan hükümlerin onanmasına karar verildiği, suç tarihinin 24/08/2012 olduğu ve hükümlü ya da müdafiinin hiçbir aşamada hükümlünün cezai ehliyetini etkileyecek derecede bir akıl hastalığı olduğunu ileri sürmediği, ayrıca hükümlünün adli sicil kaydında da incelemeye konu dosyadaki suç tarihine yakın tarihlerde işlediği suçlar sebebiyle mahkumiyet kararlarının bulunduğu ve bu kararlarda 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesinin tatbikine rastlanmadığı gibi kanun yararına bozma talebine konu Isparta Askeri Hastanesince tanzim edilen ve 27/03/2000 tarihli olup tek hekim tarafından düzenlendiği anlaşılan raporda hükümlüde akıl hastalığı olduğuna ilişkin bir teşhisin bulunmadığı anlaşılmakla; verilen kararda bir isabetsizlik görülmemesi nedeniyle Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen, 10/06/2021 tarihli ve 2021/347 D. İş sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 14/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.