Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22258 Esas 2022/2127 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde :
Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan davada, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/11/2007 tarih, 2006/614 Esas ve 2007/576 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında, görevi yaptırmamak için direnme suçundan beraat, kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verildiği, sanık müdafiinin kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararını temyiz etmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 14.05.2008 tarih, 2008/5265 Esas ve 2008/6053 Karar sayılı ilamı ile bu suçtan verilen mahkumiyet kararının bozulmasına karar verildiği, görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen beraat hükmünün ise temyiz edilmemesi nedeniyle kesinleştiği ve beraat hükmünün bu şekilde kesinleşmesine rağmen; Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesince kesinleşmiş karara konu görevi yaptırmamak için direnme davasının yeniden esasa kaydedilip, mükerrer olarak yeniden kurulan 16/02/2009 tarih, 2008/440 Esas ve 2009/145 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ve açıklanması geri bırakılan bu hükmün açıklanması niteliğindeki Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/04/2016 tarih, 2014/502 Esas ve 2016/362 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu, bu bakımdan hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün olmadığından, sanık müdafiinin bu suça yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın denetim süresi içerisinde kasti bir suç işlediği ve CMK’nın 231/11. maddesine muhalefet ettiği bu nedenle hükmün açıklanmasına karar verildiği gerekçesiyle yetinilip yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün istem gibi BOZULMASINA, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.